Hi, ik ben Carolien!
Als je mij 5 jaar terug had verteld dat ik vandaag de dag meer dan 30 maanden alleen in Azië, Australië en Europa zou hebben gereisd, gewoond en gewerkt, dan had ik je vol ongeloof aangestaard.
Uitbreken
Van kinds af aan droomde ik om ooit één keer in m’n leven lang naar het buitenland te gaan. Het liefst op reis. Met mezelf. Want: voor de rest van mijn leven in Nederland wonen? Ik zag het niet voor me. Echter: dat het ZO ‘uit de hand zou lopen’? DAT had ik nooit kunnen voorspellen…
Ultieme vrijheid ervaren. Zelfstandigheid. Alles zelf mogen bepalen, waar ik zou staan, wanneer en hoe. Loskomen van thuis. Van oude patronen, oude (niet-werkende) manieren van denken. Van wat ik al kende. Los van het Nederlandse systeem. Mezelf uitdagen, m’n horizon verbreden, andere culturen leren kennen.
Ik wilde het allemaal
Want: er moest toch meer zijn in het leven dan enkel naar school gaan, studeren en vervolgens 40 jaar lang (if not longer) m’n werkende leven in te rollen? Vast te roesten?
Ondanks dat ik uit een – materieel gezien – goed gesteld gezin kom en we wat dat betreft alles hadden wat nodig was, voelde ik me al jarenlang opgesloten.
Voornamelijk in mezelf.
Maar als jongste van het gezin werd vaak alles voor mij bepaald en werden de meeste dingen mij uit handen genomen. Hierdoor voelde ik me afhankelijk en durfde ik weinig (alleen) te ondernemen.
Daarbij was ik een sociaal awkward kind. Ik was onzeker, ongelukkig, negatief, kortzichtig, wist niet wat ik wilde, had praktisch geen eigenwaarde en voelde me incapabel tot zo’n beetje alles.
Ik cravede naar uitbreken, maar wist niet hoe
Op m’n 18e besloot ik het roer om te gooien. Van m’n eerste sessies bij een psycholoog, brak ik voor het eerst uit mijn oude, bekende omgeving uit door naar Nijmegen te verhuizen voor m’n studie. Een halfjaar Erasmus in België volgde als eerste grote buitenland stap en na een flinke overspanning tijdens mijn maatschappelijk werk stage kwam ik in aanraking met het coachvak. Een vonk sloeg over: DIT past bij me!
Wat andere reizigers zeggen
Emil
“Komt snel bij de kern, laat je nadenken, no non sense, aardig, behulpzaam”
Wat andere reizigers zeggen
Wendy
“Carolien is een coach die super positief ingesteld is, ze werkt met een oplossingsgerichte manier van denken. Ze heeft mij in perspectief leren kijken en begeleid op een hele fijne manier om mijn doelen te behalen, met succes!”
Wat andere reizigers zeggen
Astrid
“Carolien is een geduldige en lieve coach die goed ervoor zorgt dat je een nieuw
inzicht krijgt in je eigen intern proces”
Wat andere reizigers zeggen
Lara
“Door dit traject heb ik geleerd dat ik mijn gedrag kan veranderen, dat het oké is om af en toe afgeleid te worden en een pauze te nemen, maar ook hoe ik weer op het goede spoor kan komen. Ook heb ik geleerd om positiever naar de dingen te kijken, naar de dingen die goed gaan. Carolien was altijd vriendelijk en aanmoedigend. Ik voelde me gehoord en comfortabel om mijn problemen en successen met haar te delen.”
Wat andere reizigers zeggen
Mariska
“Ik wilde beter leren omgaan met feedback en weten waarom het één mij meer triggert dan het andere. Door Carolien is er meer gesprek en verbinding op gang gekomen tussen mijn partner en mij en mijn moeder, waar dit eerst nooit gebeurde. Tijdens het traject raakte ik onverwacht zwanger. Ook hier heeft Carolien me mee geholpen. Ik heb nu meer rust, genieten en ontspanning gevonden.”
Mijn eerste grote reis
Sterk gemotiveerd door m’n overspanning, wilde ik die ene lange reis nog steeds maken. In januari 2018 was daar – na mijn afstuderen – het moment. Na flink wat broekpoepen, boekte ik een enkeltje Bangkok. Dit werd een 4 maand lang gigantisch (en gestoord) avontuur. Behalve mijn spullen en de praktische zaken, had ik namelijk (bewust) niks voorbereid. Geen plan. Geen einddatum. Ik wilde er compleet verwachtingloos ingaan én mezelf uitdagen door om te kunnen gaan met wat zich dan ook aan zou dienen.
Er ging een wereld voor me open. En daarmee ik zelf ook. Ik reisde met de ene na de andere reiziger (jong en oud) mee, sprak met een random groep locals af en koos dan halsoverkop weer voor het pad met mezelf. Going with the flow: vrijheid pur sang.
Niemand die mij wat kon maken.
Niet enkel lang leve de lol…
Echter: de uitdagingen kickten in. Keuzestress (want ja, ALLES kan, dus… wat is dan het beste?), overwhelmed zijn door alle continue nieuwe indrukken, nieuwe mensen, nieuwe omgevingen. 24/7 mezelf moeten managen. En dat elke dag weer. Het voelen van heftige emoties door gebrek aan slaap, stabiliteit en genoeg gezond eten. In no time diepe connecties hebben met andere reizigers en locals en vervolgens binnen no time daar weer afscheid van moeten nemen. Me eenzaam voelen. M’n leven overdenken. Ik werd aan de lopende band met mezelf geconfronteerd.
Depressief
Na 4 maanden Azië doorkruisen, viel ik thuis in een zwart gat. Waar ik hiervoor goed dacht te weten wie ik was en hoe ik het leven kon handelen, zat ik ineens en compleet onverwacht in mijn eerste existentiële crisis.
Ik ging van Nederlander in hart en nieren naar me een complete vreemde voelen in mijn eigen land. Wie ben ik nou ineens? En waar hoor ik nou écht thuis?
Passen mijn vrienden nog wel bij mij? En deze cultuur? Waarom zit de wereld zus en zo in elkaar? Hebben mensen hier wel benul van waar het leven ECHT om draait?
M’n hoofd draaide overuren. Ik voelde me depressief en wist niet meer waar ik het zoeken moest. Niemand leek mij of mijn ‘nieuwe ik’ te begrijpen en ik voelde me extreem alleen en depressief.
Opkrabbelen en weer de hort op
Met de grootste tegenzin nam ik een tijdelijke kantoorbaan van 40 uur aan, om met deze nieuwe spaarpot een halfjaar later opnieuw op het vliegtuig te stappen. Australië was financieel een uitkomst: alsnog naar het buitenland en tegelijkertijd daar kunnen werken.
En waar ik in mijn eerste maand Melbourne de absolute tijd van mijn leven had, sloeg de gewenning en de realiteit langzaamaan toe. Er moest weer geld verdiend worden en de banen lagen – pre COVID – absoluut niet voor het oprapen. Australië bleek helemaal niet zo’n makkelijk land, ‘zelfs’ als blanke Westerling die de taal goed spreekt. Koppig als ik van nature ben, wilde ik er koste wat kost wat van maken. Ik nam banen aan in de horeca in Melbourne en Sydney en heb op vijf verschillende farms gewerkt, waarvan het langst in Tasmanië.
Waar Australië een compleet andere ervaring was dan Azië, liep ik ook hier weer tegen mezelf aan. Mezelf continu moeten managen. Weer keuzestress voelen (zij het nu om geld en werk), mensen in rap tempo ontmoeten en ook weer accuut los moeten laten, gescamd worden door een ‘goede vriend’, het missen van stabiliteit en op den duur niet meer weten wie je wel en niet vertrouwen kon qua werkgever (want er werd nogal gesjoemeld met de backpackers daar).
Solo Travel Coach
Na uiteindelijk 17 maanden in Australië te hebben ‘vertoefd’, wilde ik mezelf weer intellectueel uitdagen. COVID was mijn cue. Ik keerde terug naar Nederland om met mijn (zuurverdiende) centen verder te kunnen investeren in mijn coaching. Een geaccrediteerde opleiding, diverse cursussen, vrijwillige coachbanen en vele uiteenlopende vormen van persoonlijke ontwikkeling volgden, waarbij ik nog meer met mezelf en mijn diepere lagen in contact kon komen. En zo – vervolgens ook – met die van anderen.
Terugkijkend op al mijn solo buitenlandverblijven, ging mijn hart uit naar de andere vrouwen (en mannen), die zich – net als ik –ooit klein hebben gevoeld. Die wilden uitbreken naar het buitenland. Die dat vervolgens hebben gedaan en die, net als ik, flink tegen zichzelf aanliepen. Met pittige omstandigheden moesten dealen. Het af en toe echt even niet meer wisten en zich soms echt verloren konden voelen.
Waar ik nooit de wens had om ondernemer te worden, komen al mijn ervaringen vanuit alleen in het buitenland zitten en mijn coaching en zelfontwikkeling nu samen.
“Solo Travel Coach” is daarmee een feit!
Ik ben hier om jouw periode alleen naar het buitenland (en daarmee je leven) vrijer, stabieler, en met meer rust, balans en zelfvertrouwen te doen helpen beleven. Zodat jij een super waardevolle en onvergetelijke ervaring zult hebben!
Random feitjes over mij
Als je me ECHT goed zou kennen, dan zou je weten dat ik:
⭐ Elke bos lavendel, tijm of eucalyptus langs de weg ECHT even tussen m’n vingers moet wrijven en ruiken
- Nooit echt TV kijk, maar GEK ben op Tell Sell en Tommy Teleshopping reclames. Na TikTok is dit mijn ultieme bron van vermaak. De Homie Hoodie, of de loopband waarmee je tijdens je bureauwerk alsnog kunt ‘lopen’, ik ken ze allemaal 😉
- Wanneer ik iets lees, ik altijd kleuren zie in alle cijfers, klinkers en sommige medeklinkers. Waar ik van kinds af aan dacht dat dit normaal was, blijkt dit (lichte) synesthesie te zijn.
- New York pizza Vegan Shoarma de allerbeste vind. M’n Italiaanse vrienden zouden me omleggen als ze dit wisten.
- M’n haar de hele dag door alle kanten op gooi. Los, vast, staart, knot. Het wisselt elkaar in noodtempo af.
- Praktisch leef in m’n ochtendjas. Tegenwoordig zelfs in een dubbele.
- Mede door mijn overwinteringen in zomerse oorden een groeiende kolonie sproeten heb. Als ik zo doorga, word ik nog eens een hele sproet…
