Alleen uit eten (als vrouw) in binnen- en buitenland
Alleen uit (als vrouw), van ongemakkelijk naar zelfverzekerd
Herken je dit? Je bent vrouw (of gewoon mens) en: je wil graag eens alleen uit. Een keer alleen uit eten, alleen uit dansen, wat drinken, naar het theater, de kroeg, een concert, of… iets anders.
Misschien zelfs een paar dagen of zelfs langer alleen weg.
Je wilt namelijk niet (meer) wachten op anderen, afhankelijk zijn van vriend(in)nen of familie om samen dingen te ondernemen. Sterker nog: je word er zo langzamerhand doodmoe van. Je steeds maar aanpassen aan de ander of dat plannen zich last minute wijzigen en jij (weer) thuis op de bank zit, al dan niet met een donderwolk boven je hoofd.
Je wil leuke – nieuwe – ervaringen opdoen! Zonder dat je je van iemand afhankelijk voelt. Je wil nieuwe mensen ontmoeten en bovenal: je gewoonweg comfortabel voelen met jezelf, wanneer je alleen uit gaat.
Herken je je in bovenstaande? Dan is dit blog voor jou!
Ik geef in dit (uitgebreide) blog mijn beste tips en tricks aan jou, gebaseerd op mijn eigen ervaringen (als vrouw) in Nederland als het buitenland. Na het lezen van en toepassen van onderstaande informatie wordt alleen erop uittrekken een stuk makkelijker, relaxter en meer ontspannen.
Je zal je meer zelfverzekerd, vrij en in balans voelen.
Veel leesplezier
Direct de tips en tricks weten!
Alleen erop uittrekken
Spannend? Ja. Kan het zeker zijn. Zeker als je dit voor het eerst gaat doen.
Want:
Wat gaan andere mensen van mij vinden/denken? Straks ziet iedereen dat ik alleen ben. Vinden ze me zielig. Of zelfs… een loser. Denken ze dat ik geen vrienden heb en willen ze daarom JUIST geen contact met me.
Ik knal hem er gelijk voor je in à Bitch. Stop. En met ‘bitch’ bedoel ik in deze: je hersenpan 😉
Je hoofd maakt dit namelijk 100x erger dan het in werkelijkheid is. Ik spreek uit ervaring. Mijn gedachten en hun vermogen de boel flink op te blazen, waren vroeger altijd (en zijn soms nog steeds) steeds mijn slechtste raadgever.
Alleen uit: ik kom zelf (ook) van ver
Want of ik het zelf ooit spannend vond? Breek me de bek niet open!
Als ik naar mezelf kijk, over een periode van de afgelopen 10-15 jaar, kom ik van ver. Heul ver.
Tuurlijk, van puber tot en met (begin) adolescentiefase denk je dat iedereen bezig is met waar jij onzeker over bent. Hier groei je langzamerhand (vaak) vanzelf wel weer uit. Zo ook ik. Maar, even voor je beeld:
Ik durfde vroeger nog niet eens een wandeling/jogrondje alleen te doen, want: wat zouden anderen van me denken?!
En al helemaal niet alleen naar de fitness, want: my GOD, zeker de mannen die me dan de ‘lullige gewichtjes’ zouden zien tillen, of wanneer m’n lijf het nog geen 10 minuten rennen op de loopband volhield. Zelfs als er een zeer onsportief iemand met overgewicht naast me stond, voelde ik me nog steeds ongemakkelijk daar, zo in m’n eentje.
LAAT STAAN: alleen uit eten gaan, alleen wat drinken, alleen naar de kroeg/club, de film, een museum, een concert. Zo heb ik vroeger veel van deze (potentieel leuke en leerzame) situaties gemeden, terwijl ik het toentertijd eígenlijk wel had gewild…
Maar ik deed het niet, want ik was te onzeker. Dat is nu voorbij.
Direct de tips en tricks weten!
Fast forward…
Inmiddels, als 30-jarige vrouw, luidt de huidige stand van zaken: been there, done that.
Zowel in binnen- en buitenland, heb ik het inmiddels allemaal wel gedaan… Sterker nog: ik heb in m’n eentje vulkanen gehiked en crossmotors gereden (zonder passend rijbewijs). (Deze licht extreme voorbeelden waren uiteraard niet in Nederland 😉)
Eerlijk: spannend als het ooit allemaal was, en soms nog steeds wel eens is, sta ik er nu veel zelfverzekerder en vaak compleet relaxt in.
Ik doe zelfs tegenwoordig de dingen die ik wil doen ‘bij voorbaat’ al alleen, in plaats van dat ik mensen vraag om met me mee te gaan, of – beter gezegd – veel energie verspil aan iemand over te halen.
Wat ik eerst altijd deed – en nu niet meer doe – is te trekken aan mensen. Met veel moeite, iemand tóch overhalen. Enkel om maar niet alleen te gaan.
Deze kun je zelf wel invullen: dit komt de onderlinge relatie(s) vaak niet ten goede.
DUS: wil jij (net als ik inmiddels) je nu ook eindelijk eens ontspannen, vrij en zelfverzekerd voelen om alleen uit te gaan in zowel binnen- als buitenland?
Ik deel in dit blog – nogmaals – mijn belangrijkste bevindingen, tips en tricks met je!
N.B. Voor je verder leest: ik heb dit blog zowel zo uitgebreid ALS compact mogelijk willen schrijven, door vooral in te gaan op hetgeen wat de meeste vrouwen/mensen aangeven eng te vinden om alleen te ondernemen en waar de meeste ondersteuning bij gewenst is, namelijk:
Alleen naar het theater, een museum, de bioscoop gaan, in Nederland of in het buitenland kunnen uiteraard net zo spannend voor je voelen. Echter, tijdens dit soort bezigheden heb je sowieso ‘wat te doen’. Je staat/zit achterover, en je kijkt ernaar. Net als de rest.
Daarom ga ik in dit blog enkel en alleen (doch uitgebreid en zorgvuldig) in op het meest verzochte.
Veel leesplezier!
- Alleen uit eten/alleen wat drinken
Hier ben ik uiteten tijdens mijn solo vakantie. Hartje Florence.
Als ik dit m’n huidige zelf een kleine 5-10 jaar geleden had zien doen, hadden minstens de volgende (niet bepaald helpende) gedachten door mijn hoofd gespookt.
Hoe moet ik me gedragen?
Wat gaan andere mensen (toeristen/de Italianen zelf) van me vinden?
Wat als ik het helemaal niet leuk vind, ongemakkelijk, gênant saai?
Wat moet ik doen, behalve eten en drinken?!
Van donderwolk naar opklarende wolken
Herkenbaar? Ik weerleg deze shit(gedachten) gelijk voor je.
Want kan jij je nog herinneren wanneer jij voor het laatst iemand alleen uit eten zag gaan? Hoe die persoon eruitzag, erbij zat, wat die persoon volgens jou dacht (over zichzelf)? En wat dat vervolgens met jou deed?
Mogelijke antwoorden
> Dat weet ik niet meer
Oké. Vanwaar weet je dit niet meer?
> Ik vond het raar.
Oké. Wat zegt dit over jou? En kende je de beweegreden van deze vrouw om dit te doen?
> Ik vond het stoer.
Oké, wat maakt dat het je stoer vond? En wat zegt dit over jou?
Ik vermoed dat je antwoord met name puntje 1 is.
Puntje 2 zou waarschijnlijk herkenbaar zijn voor als je mijn blogs en mijn missie (totaal) niet interessant en daarom beiden ook niet (verder) zult lezen. (Da’s okee, even goeie vrienden 😉)
Indien antwoord nr. 3 het geval is: waarschijnlijk – omdat je je eigen angst op haar projecteerde – vond je hem/haar dapper. Dat deze persoon alleen ging en mogelijk uit zijn/haar eigen (lees: jouw) comfortzone trad. En dat je zou willen dat jij dat ook zou durven.
1. Alleen uiteten: mijn ervaring, ABC tips en tricks om (als vrouw) comfortabel, ontspannen en zelfverzekerd alleen uit eten te gaan:
Oké. Hatseflats. Komt ie.
A. Mensen zijn ÉCHT niet zoveel met je bezig als jij denkt…
Eigenlijk gewoon NIET. En dit geldt zowel voor binnen- als buitenland, ook al voelt de ene locatie misschien spannender (en kwetsbaarder) dan de ander. Misschien dat (naast eventuele andere gasten) het de serveerster of de gastheer opvalt, dat je alleen zit. Dan zeg ik: des te beter! Als je al met iemand wil babbelen: die staan (indien niet al te druk) juist open voor een praatje. Dit voelt voor hen vaak (veel) laagdrempeliger dan een kwalitatief besprek beginnen met een duo/stelletje of een grotere groep mensen. Vaak zijn ze ook nieuwsgierig, want eerlijk is eerlijk: de meeste mensen, gaan natuurlijk ook gewoon samen op stap.
Maar niet jij, want jij bent cool en verlegt je grenzen (kom ik zo nog wat meer op terug).
Bedenk daarbij: zij zien 6 van de 7 weekdagen elke avond andere mensen. Ze onthouden je echt niet (per se).
Tenzij je natuurlijk op de tafel gaat springen in een tijgerstring, onthouden ze echt niet dat jij die ene avond daar alleen daar aan één van hun tafels zat.
B. Privévermaak en voyeurtje spelen
Je hoort meer, ziet meer en proeft meer. Zie het als een privéshow vol potentieel entertainment. Als voyeurtje spelen onder het genot van je favoriete maal/drankje. Waar een eetpartner supergezellig kan zijn, heb je dit keer geen afleiding of kokervisie door hem/haar.
Iets samen ondernemen is top. Alleen iets ondernemen? Idem dito! Op een andere manier! En die manier (en resultaten) mag jij nu gaan ontdekken!
C. Alles op jouw tempo en wat je (naast eten) kunt doen
Bedenk: je kan op jouw eigen tempo bestellen, eten, drinken en afrekenen. Wat te doen, behalve eten, drinken en om je heenstaren (hoor ik je zeggen)?
(vingertjes/pijltjes die wijzen naar onderstaande bulletpoints)
- Boekje kan altijd mee. Om te lezen. Om in te schrijven. Neem bijv. een momentje om in te checken met jezelf. Je kunt bijv. de volgende vragen opschrijven en beantwoorden:
- Welke MOGELIJKHEDEN biedt het me, nu ik alleen uit eten ben?
- Wat zullen anderen OOK van mij kunnen vinden op dit moment (enkel positieve antwoorden toegestaan 😉 think out of the box)
- Wat brengt dit me (tot nu toe)? Zelfde criteria.
- Geen zin in een serieus ‘gesprek met jezelf’? Je kan altijd nog onzin pennen.
Bla bla bla, chocoladevla. 💩
- Let op je adem, op je voeten, op waar je lijf de stoel raakt. Leg desnoods een hand op je onderbuik). En probeer 5-10 min. (zet een wekker) bij dit gevoel/deze sensaties te blijven (indien nodig: beweeg licht om te blijven voelen, zoals zachtjes knijpen in je stoelleuningen).
Hoe is dat?
En wat doet dat voor je koppie? Je gedachten die je (eerst) onrustig maakten?
Waarschijnlijk… voel je je al wat kalmer. Chiller.
Desnoods ga je even naar de wc om dit in totale privésfeer te kunnen doen en dit weer mee terug te nemen aan tafel.
- Indien je toch even met een bekende wil appen/bellen, doe dat uiteraard! Maar: heb wel eerst één of twee pogingen gewaagd deze verleiding te weerstaan… Je zit daar immers niet voor niks.
Tegelijkertijd: een aantal van mijn klanten, die iets nieuws als dit proberen, vinden dat ze dan álles in één keer goed moeten doen. En vragen zo erg veel van zichzelf in het moment, waardoor het soms juist een onprettige ervaring kan worden.
Realiseer je daarbij dan echt: dát je gaat, is al heel wat! Toch!? Gun jezelf daarom wat steun en ruimte wanneer je voelt dat je het kunt gebruiken. Zeker als je geneigd bent (en dat zijn nogal wat mensen) om streng te zijn voor jezelf en te vinden dat je al het nieuwe in één keer moet kunnen.
Laten we dat vooral niet doen. Stapjes t.o.v. sprongen zijn ook winst. Minder shock to your system (je onderbewuste) én duurzamere en blijvende resultaten.
Zit je toevallig al bij mij in traject terwijl je dit uitprobeert? Dan kun je mij 24/7 appen en kunnen we zélfs ter plekke een (halve) sessie hebben. Coach ik je er helemaal doorheen 😉
Wie ben ik?
Hi! Tof dat je m’n blog(s) leest! Hopelijk heb je er iets aan voor jouw eigen persoonlijk ontwikkelingsproces, buiten óf binnen Nederland.
Ik ben Carolien, Solo Travel Coach voor (met name) Nederlandse vrouwen die, net als ik zelf veelvuldig heb gedaan, een (langere) periode alleen in het buitenland doorbrengen, daar al zitten, of daarvan terugkomen. Om welke reden dan ook. En hierbij tegen mentale, emotionele en sociale uitdagingen aanlopen.
Denk hierbij bijvoorbeeld aan bepaalde angsten, (mentale) blokkades, eenzaamheid, post vakantie blues/post travel depression, aanvaringen met (lastige) locals of andere reizigers, cultuurverschillen, etc.
Alleen naar het buitenland gaan (als vrouw) is fantastisch, een luxegoed en het waarmaken van een droom. Tegelijkertijd is het een transformatie op zichzelf en kan het (letterlijk) je hele leven op z’n kop zetten.
Ik ben als gecertificeerd (geaccrediteerd) coach hier voor jou om zowel vanuit mijn coachervaring én mijn 30 maanden (als vrouw) alleen over de grens, jou te helpen richting zelfvertrouwen, vrijheid, rust en balans. Waar je dan ook zit ter wereld.
Als je meer over het alleen naar het buitenland gaan (als vrouw) en de psychologische kant hiervan wilt weten, volg me dan op:
Instagram, LinkedIN, neem een (verder) kijkje op mijn website (nu je er toch bent 😉) of neem gelijk vrijblijvend contact met me op via de contactpagina!